Hayatımızda sevdiğimiz insanlara karşı sevgimizi göstermekte   zorlanıyorsak  özellikle de babamıza sevgimizi göstermekte biraz daha fazla zorlanıyorsak, ( ki zaten zorlanıyoruz )   kelimelerin yardımımıza koşmasına izin vermeli, onlarla işbirliği yaparak ona olan sevgimizi anlatmalıyız. Bu hayatta istediğimiz kadar büyüyelim, kaç yaşına gelirsek gelelim babamızdan daha güvenilir ve daha çok bizi koruyan kimse çıkmayacak karşımıza. O zaman bunun değerini bu dünyadayken bilmek çok daha doğru olacaktır.  lütfen onların kıymetlerini yaşarken  anlayalım ...  !!! 

Eskiden   yazdığım bir yazımı okumayanlar  için    Babalar  günü için yeniden yayınlamak istedim ..!!!

100 Deutsche Mark .. 100 Mark . 100 Mark’ın bende çok farklı, özel hatırası var, çocukluğum vardır, babam vardır.

Babam her izin dönüşü vedalaşırken, bu bazen küçük bir otobüs terminalinde bazen de Esenboğa Havalimanın da her yıl yaşadığım acı, hüzün hatta gözyaşı ile (tabii ağladığımı babamım görmemesi şartı ile yoksa sıkıysa ağla ) beni babamdan ayıran benim içimi acıtan paradır 100 Mark Babamla tam vedalaşacağımız anda babam bana sarılmamak için mi ya da beni öpmemek için mi ya elime ya da cebime 100 Mark sıkıştırmakla meşguldü .

Gurbetler  ne  kadar  uzak olsa da sevgiler  o kadar yakındır  ki  ..!!!  

100 MARK DEMEK

 Yetim  olmak ; Öksüz  Olmak  ; Yanlız  ve  Babasız  Büyümek  demek  , Hasret   Demek , Özlem Demek .  Gözden  Akan  Yaş  Demek

Şairin dediği gibi çocuklar güzel anılar gibi hüzünlü, hüzünlü şarkılar gibi güzeldir .!!! 

Bense içimden hep bana o 100 Markı vereceğine bana şöyle güzelce uzun uzun bir sarılsın diyerek içimden geçerdi .Sanki 100 Mark bizim sarılmamıza engeldi .. Evet evet engeldi çünkü babam 100 Markı bana vermekle ya da cebime koymakla meşgul olmasaydı belki de bana sarılacak beni öpecekti . Sanki cebime 100 Mark bırakılmaz yüreğim yerinden sökülürdü.

İçim acırdı suçlusu 100 Marktı .Babanım yüzlerce binlerce 100 Mark’ı olsaydı belki de gitmeyecekti.. 100 Mark benim için öyle bir şeydi. Babamı benden alan içimi acıtan bir paraydı 100 Mark .... Babam otobüse ya da uçağa biner giderdi. Çocukluk değil mi Birkaç saat sonra içimde ne burukluk ne de üzüntü kalırdı. Oysa daha bir kaç saat önce küfür ettiğim 100 Markı tatlı tatlı harcıyordum ve gelecek yılı babamı beklemeye başlardım .

100 Mark böyle bir şeydi benim için . 100 Mark gurbetçi çocuğu olmak demekti ,babasız olmak demekti ,babasız büyümek demekti.

100 MARK 100 DEUTSCHEMARK ÇOCUKLARIN HEP BABASI ve HEP 100 MARKI OLMASI DİLEĞİYLE .. !!!

 HALUK KARATEPE